__*چک عادی:
همان چک هایی است که در موقع گشایش حسابجاری با تقاضای کتبی مشتری در اختیار وی قرار می گیرد تا با صدور هر برگ از حساب خود مبلغی برداشت یا به دیگری منتقل نماید.
چک های عادی بر دو نوع تقسیم می شوند : الف : چک بسته، ب: چک باز
هنگامی که دارنده ی حساب (صادرکننده ی چک) بخواهد گردش یا انتقال چک را محدود نماید بر روی چک صادر شده به نام شخص معین،دو خط موازی مورب کشیده و به ذی نفع می دهد.این نوع چک ها را چک بسته می نامند.
دو نوع چک بسته داریم:
1.چک بسته عام
2.چک بسته خاص
در این نوع چکها دریافت وجه چک بسته بصورت نقد امکان پذیر نیست و ذینفع باید وجه آن را به حساب جاری خود نزد بانکی که در آنجا حساب دارد منظور نماید،این نوع چک را چک بسته ی عام می گویند.
در صورتیکه صادر کننده ی چک در بین دو خط موازی مورب نام بانکی را قید کرده باشد وجه چک باید توسط همان بانک وصول شود و پس از وصول به حساب جاری ذینفع منظور شود. این چک را چک بسته ی خاص می نامند.
اگر دارنده ی حساب جاری بخواهد چکی صادر نموده و وجه آن را از بانک دریافت دارد ولی دسته چک خود را همراه نداشته باشد،می تواند از بانک تقاضا کند یک برگ چک عمومی (آزاد یا امبنیوس) در اختیاراو بگذارد.
چک عادی است که دارنده ی حساب عهده حساب جاری خود صادر میکند و برای سهولت هزینه کردن از بانک(محال علیه) درخواست می کند وجود محل (وجه چک)را گواهی می کند تا مدت معینی که معمولا برای ارائه چک در بازار لازم است. بانک معادل مبلغ چک از حساب مشتری برداشت و یا در همان حساب تا زمان ارائه چک برای دریافت وجه مسدود می نماید.
استفاده از این نوع چک در کشور های بیگانه معمول است ولی در بانک های ایران عمل نمی شود.
چکی است که از طرف بانکی مجاز علیه همان بانک صادر می شود مبلغ مذکور در آن از طرف بانک صادر کننده ی تأمین و تضمین شده و دارنده ی چک مالک آن شناخته می شود.این نوع چک نوعی اسکناس محسوب می شود.( برای توضیحات بیشتر به چک تضمین شده مراجعه فرمایید.)
چکی است که از طرف بانک های ناشر اسکناس و یا مؤسسات اعتباری خاصی که شهرت بین المللی دارند صادر شده و در اختیار مسافرانی که قصد عزیمت به خارج از کشور را دارند قرار میدهند.
انستیتوبانکداران خاورمیانه
گروه پژوهشی بانکداری مدرن